Avrupalı sürdürülebilirlik yöneticileri bir yıldan uzun bir süredir, iklim hedefleri, sera gazı emisyonları, yönetişim ve daha fazlası hakkında üçüncü taraflarca onaylanmış açıklamalar gerektiren AB düzenlemesi olan Kurumsal Sürdürülebilirlik Raporlama Direktifi’ne (CSRD) nasıl uyacaklarına odaklanmış durumdalar. Şimdi, CSRD Ocak ayında başlayan raporlama yılı için yürürlüğe girerken, yönetmeliğin kurumsal sürdürülebilirliği zaten değiştirdiği yolları aydınlatıyorlar.
Geçtiğimiz hafta GreenBiz’in akran üyelik grubu Trellis Network’ün Londra’daki toplantısında dünyanın en büyük şirketlerinden bazılarının Avrupa ve Birleşik Krallık merkezli 20 sürdürülebilirlik lideriyle görüşüldü.
CSRD, AB dışında yerleşik 10.000’den fazla şirket de dahil olmak üzere 50.000 şirket için geçerli olduğundan ve ABD’nin kendi SEC iklim açıklama kuralları bu ayın başlarına kadar yayınlanmadığından, ABD uygulayıcı topluluğunun yeni yeni yüzleşmeye başladığı, düzenlemeyle yönlendirilen temel değişiklikleri yapma veya en azından dikkate alma konusunda bir adım öndeler. CSRD daha kapsamlı bir yaklaşım benimserken, ABD kuralları da şirketlerin emisyonlar ve iklim riskleri konusunda açıklama yapmasını gerektiriyor.
Düzenleyici açıklama dalgaları Atlantik’i aşarken ABD’li sürdürülebilirlik uygulayıcılarının öngörebileceği dalgalanmalar var. İşte en belirgin üç tanesi:
İddialı kamu hedefleri için daha az istek
Sürdürülebilirlik konusunda “ilk adımları atanların” Bilime Dayalı Hedefler gibi iddialı kamusal hedefler belirleme ya da Dow Jones Sürdürülebilirlik Endeksleri (DJSI) veya CDP olarak bilinen Karbon Saydamlık Projesi gibi gönüllü endekslere ve açıklamalara katılma motivasyonları azalmaktadır. Liderler, yüksek hedefler koydukları için yasal olarak sorumlu tutulma korkusuyla büyük olasılıkla açıkladıkları hedeflerini bastıracaklar, ancak özel olarak cüretkar hedefler koymaya ve bunlara ulaşmaya devam edebilirler. Aynı zamanda, “dibe vuranlar”, kurumsal sürdürülebilirlikte geri kalanlar için çıta, düzenlenmiş açıklamalar, Avrupa Parlamentosu’nun greenwashing baskısı ve kurumsal tedarik zincirlerindeki çevre ve insan haklarını yönetecek Kurumsal Sürdürülebilirlik Durum Tespiti Direktifi gibi kurallarla yükseltiliyor.
Entegre yapay zeka
Karmaşık sürdürülebilirlik verilerinin otomatikleştirilmek için can attığı veya bu alanı doldurmak için yapay zeka araçlarının geliştirildiği bir sır olmasa da, AB yönetmeliği CSRD raporlaması yapan şirketleri yapay zeka devrimine tam güçle soktu. Bazı şirketler halihazırda Salesforce’un Net Zero Cloud ya da Datamaran gibi platformlar aracılığıyla sunduğu yapay zeka yeteneklerini kullanarak çok büyük miktarlarda sera gazı ve tedarikçi bilgisi topluyor. İnkar edilemez verimlilikler karşı konulmaz olduğunu kanıtlıyor ve teknolojinin potansiyeli katlanarak artıyor, ancak üçüncü taraf denetçiler, örneğin önemlilik değerlendirmeleri gibi bir şey için insan tarafından yürütülen paydaş görüşmeleri yerine yapay zeka tarafından üretilen açıklama bilgilerinin doğruluğunu sorgulayabilir.
Sırada doğa ve biyoçeşitlilik var
Kurumsal biyoçeşitlilik çabalarına küçük adımlarla başlamak (ve şimdilik sessiz kalmak) popüler bir yaklaşımdır. Sürdürülebilirlik alanlarının doğayı da kapsayacak şekilde genişletilmesi yeni olmasa da, düzenlemeler şirketleri biyoçeşitlilikle ilgili önemli risklerini, bağımlılıklarını ve etkilerini daha hızlı bir şekilde açıklamaya itmektedir. CSRD doğa ve biyoçeşitlilik hükümlerini içermektedir; şirketler Taskforce on Nature-related Financial Disclosure (TNFD) doğa çerçevesini kullanmaktadır. Mevzuattan bunalanlar için, doğaya doğru bir açılım “yeni bir sınır” cazibesi taşıyor gibi görünmektedir, ancak uygulama yeni başlamaktadır ve şirketlerin (tüm açıklama yükleri göz önüne alındığında) üzerinde çalışmak için algılanan kapasite eksikliği bir engeldir. STK’lar ve doğa koalisyonları şirketleri doğa taahhütlerini halka açmaya teşvik ediyor, ancak kamusal hedeflerin değeri konusunda giderek artan bir temkinlilik söz konusu…