İklim değişikliği ve ormansızlaşma gibi insan faaliyetleri, ormanların karbon depolama kapasitesini giderek daha fazla tehdit ediyor.
Geçmişte, bozulmamış ormanlar her yıl yaklaşık 7,8 milyar ton CO2 emerek insan kaynaklı emisyonların beşte birini dengeledi. Peki ya günümüzde durum nasıl? Potsdam İklim Etki Araştırmaları Enstitüsü’nün (PIK) yeni çalışmasına göre, ormanların azalan karbon tutma gücünü hesaba katmamak, Paris Anlaşması hedeflerine ulaşmayı önemli ölçüde zorlaştırabilir ve maliyetleri artırabilir. Nature Communications dergisinde yayımlanan araştırmanın baş yazarı Michael Windisch, “Eylemi geciktirmek, maliyetleri orantısız şekilde artırıyor. Mevcut iklim stratejilerimiz, ormanların sadece korunacağına değil, aynı zamanda genişleyeceğine dayanıyor. Ancak, Kaliforniya’daki büyük yangınlar ve Amazon’daki ormansızlaşma gibi tehditler varken, bu büyük bir risk” dedi.
Araştırmaya göre, ormanların korunması ve izlenmesi için alınacak önlemlerin gecikmesi, iklim hedeflerini tehlikeye atabilir. Windisch, “Ormanlarda depolanan karbonu korumak için hemen harekete geçmeliyiz. Aksi takdirde, enerji, sanayi ve ulaşım gibi sektörlerde daha büyük emisyon kesintileri yapmak zorunda kalacağız ki bu hem daha pahalı hem de zor bir süreç olacak.” ifadelerini kullandı.
İklim Politikalarında Orman Karbon Kayıplarını Dikkate Almak
Araştırma, ormanların azalan karbon tutma kapasitesine rağmen iklim hedeflerine nasıl ulaşılabileceğini inceledi. REMIND-MAgPIE modelleme sistemi ile küresel bitki örtüsü modeli LPJmL kullanılarak, doğal bozulmaların ve insan etkilerinin iklim politikalarının uygulanabilirliğini nasıl etkilediği değerlendirildi.
Çalışma, orman karbon kaybına karşı geç önlem almanın maliyetleri nasıl artırdığını ortaya koydu. Beş yıllık bir gecikme bile, gerekli emisyon azaltım tedbirlerinin maliyetini iki katına çıkarabilir. Enerji sektöründe daha hızlı kesintiler yapılması gerekecek ve negatif emisyon teknolojilerinin kapasitesi neredeyse iki katına çıkarılmak zorunda kalacak. Bu da daha fazla arazi kullanımını gerektirerek ekonomik yükleri artıracak ve küresel GSYİH’deki kayıpları ikiye katlayacak. PIK bilim insanı Florian Humpenöder, mevcut iklim modellerinin ormanların karbon depolama kapasitesine fazla iyimser yaklaştığını belirtti. Humpenöder, “Ormanlar sonsuz bir kaynak değil. Karbon yutaklarının azalmasını erken tespit etmek için dikkatle izlenmeleri gerekiyor” dedi.
Çalışmanın yazarlarından Alexander Popp ise “Ormanların korunacağına dair beklentilere güvenmek yeterli değil. İklim hedeflerini tutturabilmek için sürdürülebilir arazi kullanımı politikalarını teşvik etmek hayati önem taşıyor.” ifadelerini kullandı.
Kaynak: Nature Communications